|
BEHANDELING VAN AAMBEIEN |
 |
Aambeien of hemorroïden zijn kluwens uitpuilende
bloedvaatjes, die zich bevinden in de endeldarm,
vlak boven de kringspier. Aambeien komen altijd
van binnenuit en kunnen onder bijzondere
omstandigheden, zoals frequent en langdurig
persen op de ontlasting, gestuwd raken en
uitpuilen uit de anus. Tevens geven deze behalve
een voelbare zwelling soms bloedverlies en jeuk,
soms veroorzaken ze een drukkend gevoel of geven
ze slijmvliesscheurtjes.
De belangrijkste oorzaak van aambeien is
gelegen in verkeerde voedingsgewoonten waarbij
te weinig voedingsvezels worden gebruikt. Andere
oorzaken zijn verslapte bekkenbodemspieren, te
weinig bewegen enz. Bij de behandeling van
aambeien moeten bijna altijd ook
dieetaanpassingen worden toegepast. Zonodig kunt
u hiervoor advies inwinnen bij een diëtiste.
De behandelingsmethode is afhankelijk van de
ernst van de aambeien.
| 1. |
In
eerste instantie kan door aanpassing van het
dieet tot vermindering van de klachten worden
gekomen. Hierdoor kan de duur van het persen tot
enkele seconden beperkt blijven.
|
| 2. |
Door scleroserende injecties in of rond de
aambeien treedt bindweefselvorming op, waardoor
deze vaatkluwens in grootte afnemen en gefixeerd
worden op de onderlaag. De injecties zijn
nagenoeg pijnloos.
|
| 3. |
Door
rubberband ligatie (de zg. Barronse ligaturen)
worden kleine elastiekjes rond de basis van de
aambei aangebracht. Na enkele dagen sterft dit
weefsel vanzelf af. Ook deze methode is nagenoeg
pijnloos.
Na de
behandeling van de aambeien door
rubberbandligatie kunt u een gevoel van aandrang
ervaren. Vermijdt persen zo veel mogelijk.
Indien pijn optreedt kunt u het beste een
lauwwarm zitbad nemen en dit desnoods enkele
malen herhalen. Als pijnstiller bij voorkeur
Paracetamol.
Meestal moet de behandeling
enkele malen herhaald worden met een tussenpoos
van circa 4 weken om een bevredigend resultaat
te verkrijgen.
|
| 4. |
Operatief. Indien
de aambeien zeer groot zijn of niet meer
teruggeduwd kunnen worden, wordt operatieve
behandeling aangeraden. Dit gebeurt doorgaans
door de chirurg. |
|
