PROCTOSCOPIE |
|
WAT IS EEN PROCTOSCOPIE ?
Bij een
proctoscopie onderzoekt de arts de anus en het
slijmvlies van de endeldarm. Hij doet dit door
een korte metalen buis - de proctoscoop - in het
lichaam van de patiënt te brengen. Door deze
proctoscoop kan de arts het gebied rond de anus
en de endeldarm bekijken. Hij doet dit om
eventuele afwijkingen op te sporen of juist uit
te sluiten.
HOE VERLOOPT DIT
ONDERZOEK ?
Een proctoscopie is over het
algemeen een veilig onderzoek, dat goed te
verdragen is. Tijdens het onderzoek ligt de
patiënt in geknielde houding of op de linkerzij
op de onderzoeksbank, of in een gynaecologische
stoel (stoel met beensteunen). De arts bekijkt
de anus en onderzoekt deze even met de vinger.
Vervolgens brengt hij de proctoscoop naar
binnen. In zeldzame gevallen kan tijdens een
proctoscopie de huid van de anus iets scheuren.
Hierdoor kunnen pijnklachten en bloedverlies
ontstaan. Dit wordt eventueel met medicijnen
behandeld.
Proctoscoop
VERWIJDERING VAN
POLIEPEN
Afhankelijk van wat de arts
heeft gezien, kan hij het onderzoek vervolgen
met een behandeling. Wanneer de arts
bijvoorbeeld poliepen ontdekt (dit zijn
paddestoelachtige vormsels), zal hij deze meteen
verwijderen. Dit gebeurt door een lus van
metaaldraad als een lasso om de poliep heen te
leggen. Een elektrisch stroompje dat op het
metaaldraad wordt gezet, snijdt de poliep af. De
arts onderzoekt de verwijderde poliepen na
afloop van de behandeling nauwkeurig. Bij het
verwijderen van poliepen bestaat een kleine kans
op het optreden van een bloeding (ongeveer 1%).
Deze bloeding kan vanaf het moment van de
behandeling tot 14 dagen na de behandeling
optreden. Meestal stopt deze bloeding spontaan.
BEHANDELING VAN AAMBEIEN
Het
kan ook zijn dat de arts aambeien signaleert.
Wanneer deze bloeden of gebloed hebben, worden
ze behandeld. Een speciaal zuigertje trekt de
aambei wat op, waarna de arts er een plastic
bandje over plaatst. Hierdoor is de aambei
afgesnoerd en zal binnen 1-2 weken loslaten.
Deze behandeling is vrijwel pijnloos. Soms
treedt er wel forse napijn op. Hierbij kunnen
pijnstillers helpen. Wanneer de napijn aanhoudt
of heel erg wordt, is het raadzaam contact op te
nemen met de arts. Aambeien zijn ook te
behandelen met infrarood licht. Dit licht zorgt
ervoor dat de aambei verschrompelt.
STUKJE WEEFSEL WEGNEMEN
Wanneer de arts
tijdens de proctoscopie iets onbekends of
afwijkends signaleert, neemt hij hiervan een
stukje weefsel weg. Nader onderzoek van het
weefsel zal uitwijzen wat het onbekende of
afwijkende is. Het nemen van biopten is niet
pijnlijk, maar veroorzaakt vaak wel wat
bloedverlies. Een proctoscopie duurt vijf tot
tien minuten. Wanneer de arts het onderzoek
uitbreidt met een behandeling kan het onderzoek
langer duren.
VOORBEREIDING
In principe is er voor een proctoscopie geen
voorbereiding nodig. In sommige gevallen kan het
onderzoek alleen uitgevoerd worden als het
laatste deel van de dikke darm leeg is. Een half
uur van tevoren krijgt de patiënt dan een klysma
toegediend, die de aandrang voor ontlasting
opwekt. Nadat de patiënt de ontlasting op het
toilet is kwijtgeraakt, kan het onderzoek
beginnen.
MEDICATIE
Het
gebruik van medicijnen moet de patiënt altijd
van tevoren bij de behandelend arts melden. Met
medicijnen die de bloedstolling beïnvloeden,
wordt bij voorkeur voorafgaand aan een
proctoscopie gestopt. Medicijnen als Sintrom
mitis®, Marcoumar® en Ascal beïnvloeden de
bloedstolling. Het gebruik van deze middelen
tijdens en rond het ondergaan van een
proctoscopie kan langdurige bloedingen
veroorzaken. Omdat bij het verwijderen van
poliepen of het wegnemen van stukjes weefsel
bacteriën in de bloedbaan terecht kunnen komen,
wordt antibiotica toegediend bij patiënten die
een afwijking hebben aan bijvoorbeeld een
hartklep. Ook patiënten met kunstmateriaal in
het lichaam krijgen om dezelfde reden
antibiotica toegediend. Wanneer een patiënt
afwijkingen heeft of wanneer er kunstmateriaal
in het lichaam aanwezig is, doet hij er
verstandig aan dit vooraf aan de arts te melden.
UITSLAG
De arts die de
proctoscopie verricht, zal direct na afloop met
de patiënt de bevindingen bespreken. De uitslag
van eventueel weefselonderzoek is uiteraard niet
direct beschikbaar. De wijze van afhandeling van
het onderzoek verschilt per ziekenhuis.
|