Een papilloom (hyperkeratotisch papiloom, squamous cell papilloma) is een benigne epitheliale tumor. Klinisch zijn het zachte, bolvormige of gesteelde huidkleurige of witte tumortjes met een duidelijk wratachtig (papillomateus, verruceus) oppervlak. De meeste papillomen worden veroorzaakt door human papillomavirus (HPV), in circa de helft kan HPV worden aangetoond, vaak types 6 of 11, maar de oorzaak van de tumortjes is niet altijd duidelijk. In de meeste gevallen wordt met hyperkeratotisch papilloom dus een gewone wrat bedoeld. Het is geen klinische term maar een histologische term. Papillomen kunnen overal zitten, niet alleen op de huid (squamous cell papilloma of the skin) maar ook in de mondholte (oral squamous papilloma). Papillomen worden vaak gezien bij een verlaagde afweer. Bij langdurig gebruik van immunosuppressiva (donornier patiënten) kunnen er vele ontstaan. Vaak worden hyperkeratotische laesies gebiopteerd onder de DD verruca vulgaris, plaveiselcelcarcinoom, keratoacanthoom, hypertrofische actinische keratose en dan komt uit de PA de histologische diagnose hyperkeratotisch papilloom.



Therapie:
cryotherapie, elektrocoagulatie, excisie, laser.


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.