Communistisch Model Medische Zorg

Het gaat niet goed met de zorg. Het model marktwerking in de zorg werkt helemaal niet. Daarom presenteren we hier de oplossing voor de zorg: in 10 stappen terug van het marktmodel naar het Communistisch Model Medische Zorg:

Stap 1. Alle ziekenhuizen en extramurale instellingen en alle huisartsen worden gebudgetteerd. Alle ziekenhuisafdelingen worden gebudgetteerd. De budgetten worden tot nader order bevroren. Ziekenhuisdirecties mogen geen budget verschuiven van de ene naar de andere afdeling zonder toestemming van het ministerie van Volksgezondheid.

Stap 2. Alle artsen komen in loondienst. Dit is nodig om een einde te maken aan de morbide financiële prikkels in het systeem die leiden tot overbehandeling en fraude met declaraties. Artsen blijven genoeg verdienen, maar de excessieve uitschieters gaan hierdoor verdwijnen.

Stap 3. Er worden in het ziekenhuis vanaf nu correcte diagnosen geregistreerd en correcte verrichtingen. Deze gegevens worden alleen intern bewaard en gebruikt voor de jaarlijkse rapportage aan het ministerie van Volksgezondheid.

Stap 4. In heel Nederland wordt gewerkt met 1 elektronisch dossier. Dit is in alle ziekenhuizen en in alle afdelingen hetzelfde en ook alle medicatiegegevens van de apotheken zitten hier in. Patiënten die dit niet willen zijn niet welkom in de staatsziekenhuizen in Nederland. De software en de databases zijn eigendom van de staat en niet van commerciële bedrijven.

Stap 5. Het ministerie van Volksgezondheid breidt de afdeling toezicht uit. De belangrijkste taak van het ministerie is er op toe te zien dat alle Nederlanders toegang hebben tot zorg. Zij bewaken de budgetten in de ziekenhuizen. Indien het nodig is zorg te verschuiven tussen specialismen dan neemt het ministerie het besluit. Het ministerie kan excessief dure zorg voor enkele patiënten verbieden en inkomsten verschuiven naar eenvoudige zorg voor vele patiënten, bijvoorbeeld fysiotherapie, wijkverpleging, psychotherapie, steunkousen. Het onderdeel kwaliteit laat het ministerie over aan de artsenorganisaties, maar het ministerie grijpt wel in als individuele artsen teveel fouten maken, door deze artsen te schorsen.

Stap 6. Alle kosten van de zorg worden betaald uit de belastingen. Er wordt geen premie meer geheven bij werknemers en werkgevers. Alle ziektenkosten verzekeraars zijn overbodig geworden en worden opgedoekt. Dit levert een enorme kostenbesparing op. Daarnaast spelen ook hier de morbide financiële prikkels: ziektekostenverzekeraars zijn commerciële bedrijven, ze zijn er helemaal niet op uit om goede gezondheidszorg te leveren, maar om zoveel mogelijk winst te maken. Competent personeel van de zorgverzekeraars kan in dienst komen bij de uitgebreide afdeling toezicht ziekenhuiszorg van het ministerie van Volksgezondheid.

Stap 7. Al het personeel bij de zorgadministratie, automatisering, management, en bestuurslagen die zich bezighouden met de onderhandelingen met zorgverzekeraars en het aanleveren van gegegevens aan zorgverzekeraars kan worden ontslagen. Dit levert een enorme besparing op die kan worden gebruikt voor het aanstellen van verpleegkundig en medisch personeel.

Stap 8. De ziekenhuizen gaan intern na welke overbodige afdelingen en bestuurslagen kunnen worden ontslagen. Bij de afdeling automatisering kunnen veel software ontwikkelaars weg omdat er 1 landelijk EPD is. Alle afdelingen die zich bezig houden met marktontwikkeling kunnen weg. Kwaliteitsmedewerkers kunnen weg. Het bewaken van de kwaliteit is een taak van de artsen, verpleegkundigen, doktersassistenten en het ministerie van Volksgezondheid. Er wordt geen informatie over kwaliteit meer verstrekt aan andere instanties dan het ministerie, zoals patiëntenorganisaties die dubieuze kwaliteitszegels verstrekken, en commerciële externe certificeringinstanties zoals JCI. Er wordt kritisch gekeken naar alle gegevens die worden geregistreerd: nu wordt er veel te veel geregistreerd, dit gaat ten koste van de tijd die besteed kan worden aan patiëntenzorg.

Stap 9. Alle patiënten behouden recht op behandeling met dure geneesmiddelen, maar er wordt een maximum gesteld aan het bedrag per geneesmiddel per jaar. Prijsstijgingen worden niet meer toegestaan en het maximum is vanaf nu 30.000 euro per geneesmiddel per jaar. De fabrikanten maken miljoenen winsten op deze middelen en kunnen hun prijzen makkelijk verlagen.

Stap 10. Omdat er enorme besparingen worden gerealiseerd door het verwijderen van alle bureaucratie, kunnen allerlei zaken weer net als vroeger vergoed worden en kunnen de lonen in de zorg voor het eerst sinds jaren weer worden verhoogd met een percentage dat gelijk is of hoger aan de jaarlijkse inflatie.

1-1-2012