Communistisch Model Medische
Zorg
Het gaat niet goed met de zorg. Het model marktwerking
in de zorg werkt helemaal niet. Daarom presenteren we hier de
oplossing voor de zorg: in 10 stappen terug van het marktmodel naar
het Communistisch Model Medische Zorg:
Stap 1. Alle ziekenhuizen
en extramurale instellingen en alle huisartsen worden gebudgetteerd.
Alle ziekenhuisafdelingen worden gebudgetteerd. De budgetten worden
tot nader order bevroren. Ziekenhuisdirecties mogen geen budget
verschuiven van de ene naar de andere afdeling zonder toestemming
van het ministerie van Volksgezondheid.
Stap 2. Alle artsen komen
in loondienst. Dit is nodig om een einde te maken aan de morbide
financiële prikkels in het systeem die leiden tot overbehandeling en
fraude met declaraties. Artsen blijven genoeg verdienen, maar de
excessieve uitschieters gaan hierdoor verdwijnen.
Stap 3. Er
worden in het ziekenhuis vanaf nu correcte diagnosen geregistreerd
en correcte verrichtingen. Deze gegevens worden alleen intern
bewaard en gebruikt voor de jaarlijkse rapportage aan het ministerie
van Volksgezondheid.
Stap 4. In heel Nederland wordt gewerkt met 1
elektronisch dossier. Dit is in alle ziekenhuizen en in alle
afdelingen hetzelfde en ook alle medicatiegegevens van de apotheken
zitten hier in. Patiënten die dit niet willen zijn niet welkom in de
staatsziekenhuizen in Nederland. De software en de databases zijn
eigendom van de staat en niet van commerciële bedrijven.
Stap 5.
Het ministerie van Volksgezondheid breidt de afdeling toezicht uit.
De belangrijkste taak van het ministerie is er op toe te zien dat
alle Nederlanders toegang hebben tot zorg. Zij bewaken de budgetten
in de ziekenhuizen. Indien het nodig is zorg te verschuiven tussen
specialismen dan neemt het ministerie het besluit. Het ministerie
kan excessief dure zorg voor enkele patiënten verbieden en inkomsten
verschuiven naar eenvoudige zorg voor vele patiënten, bijvoorbeeld
fysiotherapie, wijkverpleging, psychotherapie, steunkousen. Het
onderdeel kwaliteit laat het ministerie over aan de
artsenorganisaties, maar het ministerie grijpt wel in als
individuele artsen teveel fouten maken, door deze artsen te
schorsen.
Stap 6. Alle kosten van de zorg worden betaald uit de
belastingen. Er wordt geen premie meer geheven bij werknemers en
werkgevers. Alle ziektenkosten verzekeraars zijn overbodig geworden
en worden opgedoekt. Dit levert een enorme kostenbesparing op.
Daarnaast spelen ook hier de morbide financiële prikkels:
ziektekostenverzekeraars zijn commerciële bedrijven, ze zijn er
helemaal niet op uit om goede gezondheidszorg te leveren, maar om
zoveel mogelijk winst te maken. Competent personeel van de
zorgverzekeraars kan in dienst komen bij de uitgebreide afdeling
toezicht ziekenhuiszorg van het ministerie van Volksgezondheid.
Stap 7. Al het personeel bij de zorgadministratie, automatisering,
management, en bestuurslagen die zich bezighouden met de
onderhandelingen met zorgverzekeraars en het aanleveren van
gegegevens aan zorgverzekeraars kan worden ontslagen. Dit levert een
enorme besparing op die kan worden gebruikt voor het aanstellen van
verpleegkundig en medisch personeel.
Stap 8. De ziekenhuizen gaan
intern na welke overbodige afdelingen en bestuurslagen kunnen worden
ontslagen. Bij de afdeling automatisering kunnen veel software
ontwikkelaars weg omdat er 1 landelijk EPD is. Alle afdelingen die
zich bezig houden met marktontwikkeling kunnen weg.
Kwaliteitsmedewerkers kunnen weg. Het bewaken van de kwaliteit is
een taak van de artsen, verpleegkundigen, doktersassistenten en het
ministerie van Volksgezondheid. Er wordt geen informatie over
kwaliteit meer verstrekt aan andere instanties dan het ministerie,
zoals patiëntenorganisaties die dubieuze kwaliteitszegels
verstrekken, en commerciële externe certificeringinstanties zoals
JCI. Er wordt kritisch gekeken naar alle gegevens die worden
geregistreerd: nu wordt er veel te veel geregistreerd, dit gaat ten
koste van de tijd die besteed kan worden aan patiëntenzorg.
Stap
9. Alle patiënten behouden recht op behandeling met dure
geneesmiddelen, maar er wordt een maximum gesteld aan het bedrag per
geneesmiddel per jaar. Prijsstijgingen worden niet meer toegestaan
en het maximum is vanaf nu 30.000 euro per geneesmiddel per jaar. De
fabrikanten maken miljoenen winsten op deze middelen en kunnen hun
prijzen makkelijk verlagen.
Stap 10. Omdat er enorme besparingen
worden gerealiseerd door het verwijderen van alle bureaucratie,
kunnen allerlei zaken weer net als vroeger vergoed worden en kunnen
de lonen in de zorg voor het eerst sinds jaren weer worden verhoogd
met een percentage dat gelijk is of hoger aan de jaarlijkse
inflatie.
1-1-2012 |
|
|
|