|
BORSTVERGROTING |
 |
ALGEMEEN
Het is niet eenvoudig aan
te geven welke vrouwen voor een borstvergrotende
operatie kiezen. De wens naar grotere of
steviger borsten leeft echter bij velen:
jaarlijks worden in Nederland meer dan 3000
borstvergrotende operaties uitgevoerd. De
borsten kunnen al sinds de puberteit klein of
onderontwikkeld zijn. Soms neemt het volume van
de borsten af na een zwangerschap of de borsten
zijn slapper en kleiner geworden na een
vermageringsdieet.
Er zijn geen duidelijke
leeftijdsgrenzen voor een borstvergrotende
operatie, maar de ingreep zal niet snel worden
uitgevoerd voor het achttiende levensjaar. Het
is belangrijk dat u de borstvergrotende operatie
zelf wilt. Het moet geen wens zijn van mensen in
uw omgeving, bijvoorbeeld uw partner. Een
borstvergrotende operatie biedt over het
algemeen geen oplossing voor sociale of seksuele
problemen.
PROTHESEN, IMPLANTATEN
De meest eenvoudige, effectieve en duurzame
mogelijkheid om borsten te vergroten, is met
behulp van kunststofprothesen. De prothesen
bestaan uit een zakje van siliconenrubber,
gevuld met siliconengel of een ander vulmiddel
(bijvoorbeeld water). Er bestaan ook prothesen
met een dubbele wand. Het binnenste volume is
dan gevuld met silicone-gel, het buitenste
volume met fysiologische zoutoplossing. Over het
gebruik van siliconen bestaan veel
misverstanden. Wetenschappelijk onderzoek heeft
echter nooit aangetoond dat siliconen een
schadelijk effect hebben op de gezondheid. De
Nederlandse Vereniging voor Plastische
Chirurgie, waarvan vrijwel alle plastisch
chirurgen in Nederland lid zijn, is van mening
dat een borstvergroting met siliconen een
verantwoorde medische ingreep is. Zoals bij
iedere andere operatie moeten de voordelen van
een borstvergroting goed worden afgewogen tegen
de nadelen en de risico's. Deze zullen uitvoerig
met u worden besproken. De levensduur van
prothesen kan beperkt zijn. Geadviseerd wordt om
in ieder geval tien jaar na de operatie weer een
afspraak te maken met een plastisch chirurg.
VOORBEREIDEND GESPREK
De
plastisch chirurg overlegt met u de grootte van
de in te brengen prothese. Over het algemeen
wordt gestreefd naar borsten die passen bij uw
postuur. Verder bespreekt de chirurg de plaats
van de littekens. Zoals bij iedere operatie
worden bij een borstvergroting blijvende
littekens gemaakt. Ze vallen door hun plaats en
kleur meestal nauwelijks op. De tepels kunnen na
de operatie zowel gevoeliger als minder gevoelig
zijn. Meestal herstelt het gevoel zich binnen
enkele maanden. Dit is echter niet altijd het
geval. De functie wordt in principe niet
belemmerd. Borstvoeding blijft dus gewoon
mogelijk. De prothesen worden onder het
klierweefsel of onder de borstspier geplaatst.
Onderzoek naar knobbeltjes of andere afwijkingen
blijft goed uitvoerbaar.
VOORBEREIDING OP DE OPERATIE
Wanneer u
bloedverdunnende medicijnen gebruikt
(bijvoorbeeld coumarine, marcoumar, sinaspril,
sintrom, ascal, APC, asprobruis, kinderaspirine)
moet u dit melden tijdens het eerste gesprek met
de plastisch chirurg. Het gebruik van deze
medicijnen moet drie tot tien dagen voor de
borstvergrotende operatie worden gestaakt. U
krijgt hierover instructies van de behandelend
arts. Nicotine vergroot de kans op problemen bij
de wondgenezing. Uw arts raadt u daarom aan om
enkele weken voor de operatie volledig te
stoppen met roken. Een borstvergrotende operatie
wordt soms in dagbehandeling verricht. Soms
wordt een opname van enkele dagen geadviseerd.
De plastisch chirurg zal dit met u bespreken. Op
de dag van opname worden de oksels geschoren en
zal de chirurg het operatiepatroon op de borsten
tekenen. De ingreep gebeurt in de regel onder
algehele verdoving.
WERKWIJZE
De borstvergrotende operatie duurt gemiddeld één
tot twee uur. De prothesen worden meestal via
een snede in de huid-plooi onder de borst
ingebracht. Het is ook mogelijk om ze via een
snede in de oksel of naast de tepel in te
brengen. De prothesen worden tussen de
borstklier en de borstspier geplaatst, of onder
de borstspier direct op de ribben. De plastisch
chirurg bespreekt met u wat de meest geschikt
methode voor u is. Aan het eind van de operatie
wordt de borst verbonden met een steungevend
verband. In het wondgebied worden meestal twee
drains (dunne slangetjes) aangebracht, die zijn
verbonden met twee vacuümflesjes. Via de
slangetjes wordt het wondvocht uit het
operatiegebied afgevoerd. De drains worden
verwijderd als er bijna geen vocht meer wordt
geproduceerd.
NA EEN
BORSTVERGROTING
Na een borstvergrotende
operatie voelen de borsten soms pijnlijk en
gespannen aan. Dit wordt binnen een paar dagen
minder. De drains worden meestal na één tot twee
dagen verwijderd. Bij ontslag uit het ziekenhuis
wordt een afspraak gemaakt voor controle op het
spreekuur. Tijdens dit bezoek worden zo nodig de
hechtingen verwijderd. Het is verstandig om voor
de eerste week na thuiskomst hulp te regelen. Er
wordt aanbevolen om de eerste vier weken na de
operatie dag en nacht een bh te dragen.
Daarnaast wordt soms een elastische band boven
de borst geadviseerd. Alle bewegingen die u
pijnloos kunt uitvoeren zijn toegestaan. U kunt
de eerste zes weken na de operatie beter niet
sporten, zwaar tillen of uw armen hoog boven het
hoofd brengen. Voorzichtige massage van de borst
met een crème of lotion kan het litteken
soepeler maken. Vraag aan uw plastisch chirurg
wanneer u hiermee mag beginnen.
KLACHTEN
Na de operatie kunnen de
tepels minder gevoelig zijn, of juist extra
gevoelig. Dit herstelt meestal binnen enkele
maanden, maar het kan ook blijvend zijn. Een
litteken kan enkele maanden na de ingreep
tijdelijk rood, dik en hard worden. Vrijwel elke
borstprothese zal in de loop van de tijd wat
slijten. Het is dus mogelijk dat ze op een
gegeven moment vervangen moeten worden, wat een
nieuwe operatie betekent. Zo'n operatie is
alleen nodig als er klachten optreden.
RESULTATEN
Een borstvergroting is een
veilige en betrouwbare chirurgische ingreep.
Veel vrouwen zijn tevreden over de resultaten,
maar toch kan er soms wat te wensen over
blijven. Er blijven altijd littekens, die
overigens meestal weinig of niet opvallen. U
wordt naar beste kunnen behandeld, maar er
kunnen geen garanties gegeven worden voor een
goed resultaat of voor volledige symmetrie van
de borsten. Soms is een tweede operatie nodig om
een optimaal resultaat te bereiken. Dit brengt
extra kosten met zich mee, die meestal niet door
de verzekering worden vergoed.
RISICO'S EN
COMPLICATIES
Net als bij elke andere
operatie kunnen zich bij een borstvergroting
complicaties voordoen. Een wond kan nabloeden of
er kan een infectie optreden. In zeldzame
gevallen wordt een prothese uitgestoten. De kans
op complicaties is dus wel aanwezig, maar is
klein. De littekens kunnen na de ingreep
tijdelijk rood en dik worden. Een gestoorde
wondgenezing kan bovendien een blijvend breed
litteken veroorzaken. Het lichaam vormt om elke
ingebrachte prothese een bindweefsellaagje. Dit
laagje wordt ook wel kapsel genoemd. Soms trekt
het kapsel zich samen waardoor de borsten hard
en onnatuurlijk rond worden. Het is onmogelijk
te voorspellen bij wie dit gebeurt. Het komt wel
voor dat er een verschil in kapselvorming is
tussen twee borsten van dezelfde patiënt. Deze
complicatie wordt veel onderzocht, maar er is
nog geen oorzaak of behandeling voor gevonden.
Wel wordt steeds meer gebruik gemaakt van
protheses met een ruwe buitenkant, waarbij
overmatige kapselvorming minder lijkt voor te
komen. In zeldzame gevallen gaat een prothese
kapot. Soms is dit te merken omdat er iets
'knapt' en omdat de borst anders aanvoelt of van
vorm is veranderd. Een kapotte prothese moet
altijd vervangen worden. Verder zijn er de
normale risico's van een narcose. Deze risico's
zijn niet groter of kleiner dan bij een andere
ingreep. De anesthesist bespreekt dit met u.
VERGOEDING
Sinds 1991 hanteren
de overheid en de ziektekostenverzekerbaar een
nieuwe regeling ten aanzien van plastisch
chirurgische ingrepen. Over het algemeen wordt
een borstvergrotende operatie niet vergoed door
de ziektekostenverzekeraars. Alleen in
uitzonderlijke gevallen wil de
ziektekostenverzekerbaar de kosten dragen. De
medisch adviseur van uw verzekeringsmaatschappij
zal u dan oproepen om te beoordelen of de
operatie voor vergoeding in aanmerking komt. U
moet er dus van uitgaan dat u de operatie zelf
moet betalen. De plastisch chirurg informeert u
over de totale kosten van de operatie.
|
