|
CHLAMYDIA |
 |
WAT IS CHLAMYDIA ?
Chlamydia is een
seksueel overdraagbare aandoening (soa). In
Nederland is chlamydia de soa die het meest
voorkomt. Het is een infectie die wordt
veroorzaakt door een bacterie. Deze nestelt zich
in de slijmvliezen van de vagina, de
baarmoedermond, de plasbuis of de anus. De
infectie kan zich in het lichaam verspreiden en
voor verschillende klachten zorgen. Chlamydia
kun je oplopen door seksueel contact. Niet
alleen door penetratie (neuken) maar ook door
direct contact van de slijmvliezen van de
geslachtsorganen. Bij het gebruik van condooms
is de kans op het oplopen van chlamydia een stuk
kleiner. Chlamydia is eenvoudig te genezen met
een antibioticumkuur.
KLACHTEN VAN CHLAMYDIA INFECTIE BIJ
VROUWEN
Als vrouw merk je vaak
niets van een chlamydia-infectie: 70% van de
vrouwen die een Chlamydia heeft opgelopen heeft
helemaal geen klachten. Hierdoor kan iemand
zonder het te weten jarenlang met chlamydia
rondlopen en anderen infecteren.
Als er
wel klachten zijn, dan gaat het om de volgende
verschijnselen:
- toegenomen vaginale
afscheiding
- branderig gevoel of pijn bij
het plassen
- abnormaal vaginaal
bloedverlies, soms is er vaginaal bloedverlies
tussen menstruaties door
- bloederige
afscheiding na het vrijen
- pijn bij het
vrijen
- pijn in de onderbuik
Als de
infectie in de anus zit, dan kan dat klachten
geven van jeuk, pijn of slijmerige afscheiding
uit de anus.
Als er na onveilige sex een
van deze klachten optreedt, dan is het
verstandig om je te laten controleren op SOA.
MOGELIJKE LATE
GEVOLGEN VAN CHLAMYDIA INFECTIE BIJ VROUWEN
Zonder behandeling kan een chlamydia
infectie opstijgen via de baarmoeder naar de
eileiders. Er ontstaat dan een
eileiderontsteking, die zich kan uitbreiden naar
de buikholte. Dit heet PID (Pelvic Inflammatory
Disease: ontsteking in het bekkengebied). Een
eileiderontsteking kan gepaard gaan met koorts
en (hevige) pijn in de onderbuik. Deze
ontsteking veroorzaakt littekens en verklevingen
in onderbuik en in de eileiders. Dit kan leiden
tot chronisch onderbuikpijn en onvruchtbaarheid.
Als er door een chlamydia infectie verklevingen
zijn ontstaan in de eileiders (ook wel Fallopian
tubes genoemd), dan kunnen de eitjes die in de
ovaria worden aangemaakt niet meer door de
eileiders de baarmoeder bereiken. Het resultaat
is onvruchtbaarheid. Als een bevrucht eitje (een
embryo) blijft hangen in de eileider door de
verklevingen, dan kan een buitenbaarmoederlijke
zwangerschap ontstaan. Door een snelle en goede
behandeling met antibiotica kan een
eileiderontsteking volledig genezen.
Een
zwangere vrouw kan een chlamydia-infectie
tijdens de bevalling overdragen aan de baby. De
baby kan dan oogontsteking of longontsteking
krijgen. Dit kan worden voorkomen door een goede
behandeling tijdens de zwangerschap.
KLACHTEN VAN CHLAMYDIA INFECTIE
BIJ MANNEN
Ook mannen merken vaak niet
dat ze chlamydia hebben opgelopen. Mannen
krijgen vaak één tot enkele weken nadat ze met
chlamydia zijn geïnfecteerd afscheiding uit de
plasbuis. Dat hoeft niet veel te zijn. Meestal
gaat het alleen om een beetje waterige
afscheiding na het opstaan (ochtenddruppel). Ook
kan het plassen wat pijnlijk zijn. Circa 1
op de 2 besmette mannen heeft helemaal geen
klachten van een chlamydia-infectie. Dus ook
mannen kunnen zonder het te weten rondlopen met
een chlamydia infectie, en als ze onbeschermd
sex hebben vervolgens weer anderen besmetten.
Bij anale sex kan chlamydia zich ook
nestelen in de anus. Dit kan jeuk, pijn en
slijmerige afscheiding uit de anus veroorzaken.
Homosexuele mannen lopen op risico op het
oplopen van een afwijkende soort Chlamydia, die
een hele vervelende en diepe ontsteking
veroorzaakt van de lymfklieren in de lies en van
het gebied rond de anus. Dit heet
lymfogranuloma venereum (LGV).
MOGELIJKE LATE GEVOLGEN VAN CHLAMYDIA INFECTIE
BIJ MANNEN
Ook bij mannen kan de
ontsteking opstijgen. Dit komt minder vaak voor
dan bij vrouwen. De bacteriën kunnen via de
plasbuis en de zaadleiders terechtkomen in de
bijbal. Dit kan dan leiden tot een
bijbalontsteking. Een bijbalontsteking geeft
pijn en zwelling van de balzak (scrotum). Soms
is er ook koorts.
Langdurig bestaande
chlamydia-infecties kunnen bij de man ook zorgen
voor littekens en verklevingen in de plasbuis en
zaadleiders. Dit kan net als bij de vrouw leiden
tot verminderde vruchtbaarheid.
ONDERZOEK
Om vast te stellen of er
sprake is van een chlamydia-infectie doet de
arts één of meer onderzoeken. Hij/zij kan een
uitstrijkje maken van de urinebuis en/of
baarmoedermond en kan de urine
onderzoeken. Het is gebruikelijk om tegelijk te
kijken of er misschien ook andere sexueel
overdraagbare aandoeningen kunnen zijn
opgelopen, zoals gonorroe, syfilis, of HIV.
BEHANDELING
Chlamydia is goed te
behandelen met antibiotica. De behandeling van
chlamydia bestaat meestal uit een eenmalige
antibioticumkuur. Bij een chlamydia-infectie in
de anus is de behandeling meestal een kuur van
één week. Tijdens de behandeling is het beter om
geen seks te hebben. Zo voorkom je dat jij en je
partner(s) elkaar over en weer blijven
besmetten. Als je toch vrijt, gebruik dan een
condoom. Als na de behandeling de klachten niet
zijn verdwenen, ga dan terug naar de arts. Het
kan zijn dat je tegelijk met de chlamydia
infectie ook een gonorroe (druiper) hebt
opgelopen.
Antibiotica bij Chlamydia
infectie:
Bij gewone infectie: eenmalig 1000
mg (2 tabletten van 500 mg) Zithromax
(azitromycine).
Bij anale infecties: twee maal
daags 100 mg doxycycline gedurende 7 dagen.
Na een chlamydia-infectie treedt geen
natuurlijke afweer op, er ontstaat dus geen
bescherming tegen nieuwe infecties. Chlamydia
kan hierdoor gemakkelijk opnieuw worden
opgelopen. Het is daarom erg belangrijk dat alle
seksuele partners worden onderzocht en
behandeld.
Omdat chlamydia veel voorkomt
en je het gemakkelijk opnieuw oploopt, is het
verstandig om na een half jaar opnieuw een
onderzoek te laten doen, zeker als iemand
wisselende sekspartners heeft.
PARTNERWAARSCHUWING
Seksuele partners uit de zes weken voordat de
klachten begonnen, moeten op de hoogte worden
gebracht. Zij moeten zich ook laten testen en
eventueel behandelen. Als er geen klachten zijn,
dan moeten alle sekspartners van de laatste zes
maanden worden gewaarschuwd.
|
