Miconazol is een antimycoticum voor lokaal gebruik werkzaam tegen schimmels en gisten. Het is al jaren op de markt en het is een effectief en goedkoop antimycoticum (zie ook het overzicht lokale antimycotica). Het werkt ook tegen Corynebacterium minutissimum,  de oorzaak van erythrasma. Omdat het op een gegeven moment receptvrij kon worden verkocht, zijn de meeste miconazol preparaten uit het geneesmiddelenvergoedingsysteem (GVS) verdwenen. In de ziekenhuizen spelen die vergoedingissues niet en wordt miconazol (Daktarin créme) nog veel gebruikt.

Sinds enkele jaren komen er meldingen binnen bij LAREB van interacties tussen miconazol, ook bij lokaal gebruik, en antistollingspreparaten (cumarines). In verreweg de meeste gevallen betrof dat situaties waarin grote hoeveelheden miconazol werden gebruikt op grote oppervlakten waarvan de huidbarrière verstoord was (decubitus, maceratio cutis, dermatitis intertriginosa, candida van de plooien, perianaal). Maar niet uitsluitend, er zijn ook enkele meldingen geweest van interacties bij normaal gebruik op kleine oppervlakten. Omdat het in de praktijk niet doenlijk is om daar onderscheid tussen te maken is er een interactiemelding opgenomen in het bewakingssysteem. Dit betekent dat bij patiënten die Sintrom of Marcoumar gebruiken een ander lokaal antimycoticum moet worden voorgeschreven. Dat kan Canesten (clotrimazol) zijn, of Loprox (ciclopirox), of Nizoral (ketoconazol).

Miconazol is als specialité verkrijgbaar o.a. als Daktarin créme, Daktarin zalf, en Daktacort créme of zalf.

In het FNA zijn de volgende preparaten met miconazol opgenomen:

-	Miconazolnitraatzalf 2% FNA
-	Miconazol-zinkoxidekalkwaterzalf 2% FNA

Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.