Een
Addinsonse crisis (
acute bijnierschorsinsufficiëntie)
ontstaat meestal na het te snel stoppen van eerder langdurig gegeven corticosteroïden.
Niet alleen na orale corticosteroïden, ook na langdurig gebruik van lokale corticosteroïden
van een hoge klasse en/of over een groot oppervlak kan bijnierschorsinsufficiëntie
bij het staken ervan. De bijnier stopt met het produceren van cortisol als er
externe steroïden aangeboden worden. Bij het staken er van komt de bijnier soms
niet meer op gang (lui). Of de bijnier het nog doet tijdens gebruik van lokale
corticosteroïden kan worden getest met bepalen van het nuchter cortisol. Is
dit te laag dan zijn complexere tests nodig (consult endocrinologie).
Acute
bijnierschorsinsufficiëntie kan klachten veroorzaken zoals malaise, buikpijn,
misselijkheid, braken, duizeligheid, bewustzijnsdaling, verwardheid, hypotensie,
tachycardie, shock, dehydratie.
Mogelijke symptomen bij een Addisonse crisis: |
- extreme vermoeidheid en zwakte - verwardheid, psychose
(wanen), moeite met praten - duizeligheid, neiging tot flauwvallen
- misselijkheid, overgeven, geen eetlust, buikpijn - koorts,
rillingen, zweten - pijn in de onderrug of in de benen - lage
bloeddruk, soms zeer lage bloeddruk - snelle pols - huidreacties,
huiduitslag - bewustzijnsverlies - soms convulsies (ongecontroleerde
spiertrekkingen) |
Oorzaken:- Staken of snel verminderen van corticosteroïden.
Vaak in combinatie met luxerend moment (infectie).
- Verergering van bestaande
bijnierschorsinsufficiëntie (infectie, OK, trauma).
- Acute primaire bijnierschorsinsufficiëntie
(meningococcensepsis).
- Centrale bijnierschorsinsufficiëntie, (hypofysaire
apoplexie, Sheehan etc).
Anamnese:Malaise, buikpijn,
misselijkheid, braken, duizeligheid. Let op eerder gebruik van corticosteroïden.
Lichamelijk onderzoek:Bewustzijnsdaling, verwardheid.
Hypotensie, orthostatische hypotensie, tachycardie, eventueel shock. Tekenen
van dehydratie. Indien langer bestaande primaire bijnierschors insufficiëntie:
hyperpigmentatie.
Laboratoriumonderzoek:Bloed: Na,
K, glucose, creatinine, cortisol, ACTH (ACTH in EDTA buis direct op ijs naar
lab), bloedgasanalyse. Urine: Na, K.
Beleid/therapie:
- Beoordeel gaswisseling en circulatie.
- Venapunctie voor bloedafname en
snel lopend infuus 0.9% NaCl, tevens voordat uitslagen bekend zijn 100 mg hydrocortison
i.v. (bolus is pijnlijk, beter opgelost in 50 ml NaCl over 30 min). Vervolgens
100 mg hydrocortison i.v. à 6 uur gedurende eerste dagen.
- IC opname bij
respiratoire insufficientie en/of shock.
- Zoek naar luxerende factor zoals
bijv. infectie, recente operatie, partus.
- Diagnose bevestigen door synacten
test (liefst direct maar uiterlijk binnen 2 dagen na opname)
Let op: de patiënt
wordt behandeld met corticosteroïden tot de diagnose zeker is. De totale volumedepletie
bedraagt vaak 4 à 5 liter.
Na het acute moment suppletie met hydrocortison,
bijvoorbeeld:
R/ Hydrocortison 20 mg in de ochtend, 10 mg in de avond.
R/ Hydrocortison 10 mg in de ochtend, 5 mg in de avond.
Bij stressmomenten,
bijvoorbeeld rond een operatie moet een hogere dosis worden gegeven:
R/ 1
uur voor de operatie en na de operatie 100 mg hydrocortison of 25 mg prednisolon
i.v. of i.m.. Op dezelfde dag van de operatie nog 2 maal 50 mg hydrocortison
of 12,5 mg prednisolon i.v. of i.m. Daarna op dag 1 en 2 na de operatie iedere
6 uur 50 mg hydrocortison of 12,5 mg prednisolon i.v. of i.m. Zie ook het SOS
kaartje
prednison stress schema bij de ziekte van Addison dat gemaakt is door de
Nederlandse Vereniging voor Addison
en Cushing Patiënten.
Ook de huisarts moet worden gewaarschuwd als
er een kans is op een Addisonse crisis. Lubeek et al. maakten een
voorbeeldbrief aan de huisarts over het beleid bij acuut hypocortisolisme.
Referenties
1. |
AMC Acute boekje interne geneeskunde. |
2. |
Vallottin MB. Endocrine emergencies. Disorders
of the adrenal cortex. Baill Clin Endocrinol Met 1992;6:41. |
3. |
Baker JR Jr. Autoimmune endocrine diseases.
JAMA 1997;278:1931. |
4. |
Lubeek SFK, Stikkelbroeck MML, de Jong EMGJ,
Seyger MMB. Een leidraad voor het gebruik van systemische glucocorticoïden
binnen de dermatologie. Ned Tijdschr Dermatol Venereol 2016;26:83-87. |
Auteur(s):dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam
UMC.