DADA2 (ADENOSINE DEAMINASE 2 DEFICIËNTIE) home ICD10: M04.8

Adenosine deaminase 2 deficiëntie (deficiency of adenosine deaminase 2, DADA2) is een zeldzame genetische auto-inflammatoire aandoening, die een op polyarteritis nodosa (PAN) lijkend beeld kan veroorzaken, met livedo reticularis of livedo racemosa, maar ook nodi en ulcera, in combinatie met hersenafwijkingen (vooral ischemische herseninfarcten, soms ook bloedingen). Daarnaast kan er ook immuundeficiëntie bij aanwezig zijn.
Het beeld is pas in 2014 voor het eerst beschreven, in twee afzonderlijke publicaties, bij jonge kinderen. Inmiddels is bekend dat het ook pas op oudere leeftijd manifest kan worden, en dat de klinische uitingen heel wisselend kunnen zijn. Mogelijk is er sprake van onderrapportage, en sommige patiënten zijn in het verleden gediagnosticeerd als polyarteritis nodosa. De aandoening wordt veroorzaakt door een biallelische mutatie in het ADA2 gen (adenosine deaminase 2), dat betrokken is bij de synthese van purine.

Er zijn twee adenosine deaminases waarbij genetisch bepaalde deficiënties kunnen voorkomen, ADA1 en ADA2. ADA1 komt in alle cellen voor, en bij deficiëntie ontstaat severe combined immune deficiency (T-B-NK-SCID). Zie ook onder congenitale immuundeficiënties en onder SCID. ADA2 komt vooral voor in myeloide cellen, lymfocyten, longen, beenmerg, milt en thymus. Beide enzymen zijn betrokken bij het purine metabolisme. Purines zijn zeer belangrijke biomoleculen, niet alleen onderdeel van DNA en RNA, maar ook van moleculen die een rol spelen bij intracellulaire signaaloverdracht en de energiehuishouding van de cel zoals adenosinetrifosfaat (ATP), guanosinetrifosfaat (GTP), cyclisch adenosinemonofosfaat (cAMP), NADH, en acetyl-CoA. Bij ADA2 deficiëntie is er een afname van de omzetting van adenosine in inosine. De verhoogde adenosine concentratie veroorzaakt activatie van neutrofielen en proinflammatoire macrofagen, verhoogd IFN-ɣ, endotheelschade en vasculopathie.

Huidafwijkingen bij DADA2 deficiëntie
Het meest gerapporteerd zijn vaatafwijkingen (vasculopathie), lijkend op een variant van periarteritis nodosa (PAN), met livedo reticularis of livedo racemosa (bij 74%), subcutane noduli (57%), Raynaud fenomeen (22%), en ulcera (5%). Ook verrucae vulgares worden beschreven, als uiting van een immuundeficiëntie.

Neurologische afwijkingen
Herseninfarct op jonge leeftijd, vooral ischemisch door afsluiting van vaten, maar ook parenchymale of subarachnoidale bloedingen kunnen optreden. Ook beschreven zijn insulten, verminderde intelligentie, gedragsstoornissen, myelitis transversa, doofheid, evenwichtsstoornissen, duizeligheid, hoofdpijn, en perifere neuropathie. Neurologische klachten komen voor bij 50-77% van de patiënten met DADA2-deficiëntie.

Overige afwijkingen
Door vasculopathie of vasculitis kunnen ook infarcten in andere organen ontstaan zoals in de darmen, nieren, milt, lever (vergrote lever, fibrose, portale hypertensie), pancreas, hart, longen, testes. Soms zijn er recidiverende koortsperioden met verhoogde ontstekingswaarden in het bloed.

Hematologische afwijkingen
Hematologische afwijkingen komen voor bij circa de helft van de patiënten, en vooral bij presentatie op jonge leeftijd. In het bloed kan een pancytopenie aanwezig zijn (lymfopenie, neutropenie, trombocytopenie, pure red cell aplasia, Diamond-Blackfan anemia. Ook beschreven zijn auto-immuunhemolytische anemie, lymfadenopathie, en zelfs lymfoproliferatieve aandoeningen zoals lymfoma, Castleman disease, en haemofagocytaire lymfohistiocytose.

Immuundeficiëntie
Immuundeficiënties komen frequent voor, met name hypogammaglobulinemie met verlaagd IgM, en verminderde T-cel en B-cel functie. Hierdoor kunnen patiënten bevattelijk zijn voor bacteriële of virale infecties, waaronder verruca vulgaris en luchtweginfecties. Maar dit komt toch niet zo vaak voor (bij circa 16%).

PA:
Vasculitis van grote en middelgrote arteriën, met fibrinoïde necrose van de vaatwand, afsluitingen door thrombi, en een dicht voornamelijk lymfocytair ontstekingsinfiltraat.

DD:
Polyarteritis nodosa, vasculitis, livedoid vasculopathie, Sneddon syndroom, hypercoagulabiliteit, congenitale immuundeficiëntie.

Diagnostiek:
Bij huidafwijkingen een biopt. Afbeeldend onderzoek (MRI, MRA) door de neuroloog. Laboratoriumonderzoek (algemeen bloedbeeld, BSE, CRP, lever- en nierfunctie, immunoglobulinen IgG, IgA, IgM). Urinesediment op eiwit. Lymfocyten subtypering (T, B, en NK). Bloeddruk meten. ECG. Oogheelkundig onderzoek. Onderzoek naar stollingsstoornissen (hypercoagulabiliteit) levert geen afwijkingen op. Bepaling van de ADA2 enzymactiviteit in het bloed en genetisch onderzoek naar DADA2 mutatie (indien beschikbaar). Het is zinvol om ook eerste graads verwanten te testen. Beenmergbiopt door hematoloog, indien nodig.

Therapie:
De mortaliteit (voornamelijk door vasculopathie en infecties) ligt rond de 8%, en behandeling kan lastig zijn. De lange termijn effectiviteit van conventionele immunosuppressiva zoals prednison, ciclosporine, azathioprine, mycofenolaat mofetil, MTX, cyclofosfamide, en van NSAID’s valt tegen, en het infectiegevaar neemt er door toe. De beste resultaten worden geboekt met TNF-alfa inhibitors en andere biologicals. Er zijn wat case-reports over anakinra en canakinumab en over thalidomide. Bij sommige patiënten met pancytopenie is met succes beenmergtransplantatie toegepast. Bij herseninfarct worden vaak bloedverdunners voorgeschreven.

R/ etanercept.
R/ infliximab.
R/ adalimumab.
R/ golimumab


Referenties
1. Zhou Q, Yang D, Ombrello AK, Zavialov AV, Toro C, Zavialov AV, Stone DL, Chae JJ, Rosenzweig SD, Bishop K, Barron KS, Kuehn HS, Hoffmann P, Negro A, Tsai WL, Cowen EW, Pei W, Milner JD, Silvin C, Heller T, Chin DT, Patronas NJ, Barber JS, Lee CC, Wood GM, Ling A, Kelly SJ, Kleiner DE, Mullikin JC, Ganson NJ, Kong HH, Hambleton S, Candotti F, Quezado MM, Calvo KR, Alao H, Barham BK, Jones A, Meschia JF, Worrall BB, Kasner SE, Rich SS, Goldbach-Mansky R, Abinun M, Chalom E, Gotte AC, Punaro M, Pascual V, Verbsky JW, Torgerson TR, Singer NG, Gershon TR, Ozen S, Karadag O, Fleisher TA, Remmers EF, Burgess SM, Moir SL, Gadina M, Sood R, Hershfield MS, Boehm M, Kastner DL, Aksentijevich I. Early-onset stroke and vasculopathy associated with mutations in ADA2. N Engl J Med 2014;370(10):911-920.
2. Navon Elkan P, Pierce SB, Segel R, Walsh T, Barash J, Padeh S, Zlotogorski A, Berkun Y, Press JJ, Mukamel M, Voth I, Hashkes PJ, Harel L, Hoffer V, Ling E, Yalcinkaya F, Kasapcopur O, Lee MK, Klevit RE, Renbaum P, Weinberg-Shukron A, Sener EF, Schormair B, Zeligson S, Marek-Yagel D, Strom TM, Shohat M, Singer A, Rubinow A, Pras E, Winkelmann J, Tekin M, Anikster Y, King MC, Levy-Lahad E. Mutant adenosine deaminase 2 in a polyarteritis nodosa vasculopathy. N Engl J Med 2014;370(10):921-931.
3. Grim A, Veiga KR, Saad N. Deficiency of Adenosine Deaminase 2: Clinical Manifestations, Diagnosis, and Treatment. Rheum Dis Clin North Am 2023;49(4):773-787.
4. Lee PY, Davidson BA, Abraham RS, Alter B, Arostegui JI, Bell K, Belot A, Bergerson JRE, Bernard TJ, Brogan PA, Berkun Y, Deuitch NT, Dimitrova D, Georgin-Lavialle SA, Gattorno M, Grimbacher B, Hashem H, Hershfield MS, Ichord RN, Izawa K, Kanakry JA, Khubchandani RP, Klouwer FCC, Luton EA, Man AW, Meyts I, Van Montfrans JM, Ozen S, Saarela J, Santo GC, Sharma A, Soldatos A, Sparks R, Torgerson TR, Uriarte IL, Youngstein TAB, Zhou Q, Aksentijevich I, Kastner DL, Chambers EP, Ombrello AK; DADA2 Foundation. Evaluation and Management of Deficiency of Adenosine Deaminase 2: An International Consensus Statement. JAMA Netw Open 2023;6(5):e2315894.
5. Federici S, Cinicola BL, La Torre F, Castagnoli R, Lougaris V, Giardino G, Volpi S, Caorsi R, Leonardi L, Corrente S, Soresina A, Cancrini C, Insalaco A, Gattorno M, De Benedetti F, Marseglia GL, Del Giudice MM, Cardinale F. Vasculitis and vasculopathy associated with inborn errors of immunity: an overview. Front Pediatr 2024;11:1258301.
6. Wouters M, Ehlers L, Dzhus M, Kienapfel V, Bucciol G, Delafontaine S, Hombrouck A, Pillay B, Moens L, Meyts I. Human ADA2 Deficiency: Ten Years Later. Curr Allergy Asthma Rep 2024;24(9):477-484.
7. Meyts I, Aksentijevich I. Deficiency of adenosine deaminase 2 (DADA2): updates on the phenotype, genetics, pathogenesis, and treatment. J Clin Immunol 2018;38(5):569-578.
8. Deuitch NT, Yang D, Lee PY, Yu X, Moura NS, Schnappauf O, Ombrello AK, Stone D, Kuehn HS, Rosenzweig SD, Hoffmann P, Cudrici C, Levy DM, Kessler E, Soep JB, Hay AD, Dalrymple A, Zhang Y, Sun L, Zhang Q, Tang X, Wu Y, Rao K, Li H, Luo H, Zhang Y, Burnham JM, Boehm M, Barron K, Kastner DL, Aksentijevich I, Zhou Q. TNF inhibition in vasculitis management in adenosine deaminase 2 deficiency (DADA2). J Allergy Clin Immunol 2022;149(5):1812-1816.e6.


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.

09-12-2024 (JRM) - www.huidziekten.nl W3C-html-4.01-valid



Diagnosecodes:
ICD10 M04.8 Overige auto-inflammatoire syndromen: adenosine deaminase 2 deficiëntie
ICD10 M04.8 Other autoinflammatory syndromes: adenosine deaminase 2 deficiency
ICD11 4A60 Monogenic autoinflammatory syndromes: adenosine deaminase 2 deficiency
SNOMED 770687001 Vasculitis due to adenosine deaminase 2 deficiency
DBC 13 spacer Inflammatoire dermatosen

ICD10 D81.3 Adenosine deaminase [ADA] deficiëntie
ICD10 D81.3 Adenosine deaminase [ADA] deficiency
ICD11 4A01.10 Severe combined immunodeficiencies: Adenosine deaminase deficiency
SNOMED 36980009 Severe combined immunodeficiency due to absent adenosine deaminase
DBC 13 spacer Inflammatoire dermatosen