De groep van post-inflammatoire hypopigmentaties omvat een groot aantal ziekten met een verschillende etiologische achtergrond bv. atopische dermatitis, dermatomycose, psoriasis, lepra. De primaire efflorescenties zijn bij deze afwijkingen roodheid, papels en schilfering. In tweede instantie kan ook hypopigmentatie optreden. In al deze ziekten is er exocytose in de epidermis en soms is er ook intercellulair oedeem. Dit veroorzaakt een fysische barrière tussen de melanocyt en keratinocyt, zodat de melanosomen transfer is gestoord. In psoriasis is er nog een bijkomende oorzaak voor de pigmentverdunning nl. de toegenomen "cell turn-over", deze geeft aanleiding tot een snelle doorschuiving van cellen van het stratum basale naar de oppervlakte. De tijd om pigmentkorrels over te dragen aan de keratinocyten is daardoor geringer.

DD: zie tabel en zie onder hypopigmentatie en depigmentatie

Post-inflammatoire hypopigmentatie:

pityriasis alba (atopisch eczeem) nummulair eczeem pityriasis versicolor (Pityrosporum; Malassezia) progressieve maculaire hypomelanosis (mogelijk P. acnes) pityriasis lichenoides chronica dermatomycose psoriasis, psoriasis guttata lepra dyschrome amyloidose mycosis fungoides hypopigmentatie variant van Gougerot-Carteaud idiopatische guttata hypomelanosis hypochrome vitiligo sclerodermie dyskeratosis congenita

Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.