Wangbijten is het uit gewoonte of onbewust bijten op het slijmvlies dat de binnenkant van de wang bekleedt. De mucosa van de wang ligt bij gesloten mond dicht tegen de kiezenrij aan en volgt zelfs enigszins de contour. Sommige mensen hebben de gewoonte om op hun wangslijmvlies te bijten waardoor een streep zichtbaar kan zijn precies ter hoogte van het bijtvlak, die de linea alba (mucosa) wordt genoemd. Het slijmvlies dat tussen de kiezen raakt kan beschadigd worden door het bijten. Dan ontstaan er erosies, witte verkleuringen door hyperkeratose van het slijmvlies en verdikkingen door littekenvorming. Dit wordt morsicatio buccarum genoemd (wangbijten). Soms is dit een tik, habitueel gedrag, of uiting van nervositeit. Het kan samengaan met bruxisme (tandenknarsen en kaak klemmen). Ook op de lip wordt gebeten (morsicatio labiorum) of er worden velletjes afgetrokken en gebeten wat leidt tot een chronische cheilitis.



DD: lichen planus, leukoplakie, contact allergie op vullingen (zeldzaam).


Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.