Bij prurigo subacuta (prurigo simplex, idiopathic papular dermatitis, itchy red bumps disease) ontstaan hevig jeukende 1-5 mm grote papels met centraal induratie of vesikelvorming, vooral op de strekzijde van de bovenarmen, de bovenbenen, de rug, en de borst. De lesies worden snel opengekrabd en laten atrofische gehyperpigmenteerde littekens achter. Deze variant van prurigo papels wordt vaak gezien op oudere leeftijd, boven de 60. Het komt vaak voor, de diagnose wordt te weinig gesteld. Het heeft een chronisch beloop, duurt maanden tot enkele jaren lang (2-3 jaar). Ondanks de naam prurigo subacuta kunnen de prurigo papels acuut ontstaan, vaak meerdere tegelijk, hevig jeukend. Bij kinderen kunnen ook acute prurigo papels ontstaan, dit wordt ook wel strophulus of prurigo infantum genoemd. Zie ook onder prurigo.



Histologie:
Mild oppervlakkig en diep perivasculair lymfocytair infiltraat met bijmenging van enkele of meerdere eosinofielen, soms vorming van een spongiotische vesikel.

Oorzaken:
Er wordt vaak geen oorzaak gevonden voor prurigo subacuta, daarom circuleert ook de naam idiopathic papular dermatitis. Enkele andere papuleuze dermatosen moeten worden uitgesloten, zoals scabies, Grover, PLEVA, prurigo van Besnier in het kader van atopisch eczeem, lymfomatoïde papulose, dermatitis herpetiformis en non-bulleus pemphigoid. Zie ook onder urticariële dermatitis.



Therapie:
R/ antihistaminica.
R/ lokale corticosteroïden.
R/ systemische corticosteroïden kortdurend of in lage dosis.
R/ lichttherapie (UVB, PUVA, UVA1).
R/ methotrexaat.
R/ mycophenolate Mofetil.
R/ azathioprine.
R/ ciclosporine.



Auteur(s):
dr. Jan R. Mekkes. Dermatoloog, Amsterdam UMC.